Art in Paradise Pattaya

Enigszins buiten de gebaande paden ligt de in 2012 geopende interactieve galerie 'Art in Paradise'. Het is de bedoeling dat toeschouwers een samenspel vormen met de realistisch geschilderde 3D kunst en achtergronden. Op zondag 17 februari was het er stervensdruk. Geen ideale dag om rustig mooie posities te kiezen voor je foto's, maar met wat geduld lukte het wel een paar keer.

"Dank je wel, meisje   --   je linkerpootje lust ik ook wel"

Zoals je ziet, zijn er dus twee soorten optische illusies te zien: schilderingen waar je naast kunt gaan staan (of niet), en hele landschappen waar je compleet deel van uitmaakt. Bij deze laatste moet de fotograaf wel op de goeie plek gaan staan om het perspectief te laten kloppen.

Het lukt niet altijd om geduldig te wachten tot alle andere bezoekers buiten beeld zijn.   Zucht.

De truc met het tafeltje is hieronder goed te zien.

WTF ?!

De galerie heeft zelf nu geen website, maar ERGENS staan nog meer foto's (van een rustige dag).
Plus het voorproefje in een ouder bericht.

Pattaya momentjes

Na de bruiloftsreceptie in de middag van 16 februari konden we uitgeteld neerploffen op de bedden van het Ambassador City hotel in Jomtien Pattaya. Vooral Oy, de moeder van de bruidegom, had even wat rust nodig.

Zo kon iedereen zich even opfrissen en omkleden. Het wachten was op Dao, die vanaf haar werk regelrecht naar Pattaya zou rijden om het cluppie compleet te maken voor een rondje Walking Street.

Aan de begane grond hebben ze niet genoeg daar;  ook op de eerste verdieping zijn danseresjes aan de paal verslingerd.
Goed idee - mooier aanzicht.

Mijn Thaise ploeggenotes hadden al snel te lijden van een overdosis "night life on the strip"; 

die wilden liever rustig een cocktailtje drinken.   Met airco.   Snap ik.

Vreemd...  madam werd al snel behoorlijk tipsy van d'r waterige sapje met 't parapluutje. 

Nog 'n overdosis!

AND NOW FOR SOMETHING COMPLETELY DIFFERENT.

EN   ONTNUCHTEREND.

De volgende morgen hadden we pas tijd om de rest van het hotelcomplex te bekijken, 

met al zijn zwembaden, winkeltjes, koffiebars en massage-tentjes langs het strand. 

Ook hier  (ik heb het al eens eerder gesignaleerd)  is het vergeven van de bleke Russen. 

( Zie je dat:   z'n rechter arm is groter dan z'n linker; misschien goed dat-ie hier 's uitgaat )

Een bruiloftsreceptie

Voor zaterdag de 16e februari waren we uitgenodigd op de bruiloftsreceptie van de zoon van een collega van Dao. Jammer genoeg moest Dao verstek laten gaan vanwege teveel vaste werkafspraken op die dag, maar ze had mij afgevaardigd als representant. 

Mijn poolpartner voor de rit naar het Ambassador City Jomtien hotel in Pattaya was Nina Angel.  Dao zou dan later aankomen om de rest van het weekend met het cluppie door te brengen. Want als je al naar Pattaya gaat, dan moet je er ook een leuk geheel van maken, met hotelovernachting. Ook al is het maar anderhalf uur rijden...

De kledingsuggestie was "iets met groen". De moeder van de bruidegom, Oy (onder links) had als goed voorbeeld werkelijk de groenste van alle groene feestjurken weten te vinden.

Voor mij had Dao een typisch Thais colbert op maat laten maken, met korte mouwen. De groene kleur is het resultaat van een basisstof bestaande uit goudkleurig garen met pluizig blauw erdoorheen geweven, zodat er een blauwig groene gloed ontstaat. Très distingué, vonden ze -- alsof ik een regeringsfunctionaris was.

Een overzicht van de zaal met muziekpodium en lunchbuffet voor zo'n 120 personen.

Hier staan Ratthawoot en Melissa klaar voor het ritueel van de kaarsjes en de taart.

Speciaal voor de Duitse familieleden van de bruid: sexy glitterzangeresjes tussendoor.

Beetje vermoeiend, dat poseren met alle gasten, maar het hoort erbij.

Chao Phraya dinner cruise

Denkend aan Bangkok zie 'k de breede Chao Phraya traag door oneindig stadsgebied gaan,
rijen ondenkbaar steile betonkolossen als hooge zuilen aan den einder staan.

Zo is 't wel poëtisch genoeg geweest, vrij naar het wereldberoemde gedicht van Hendrik Marsman.
De dinner cruise op een  Chao Phraya Princess  blijkt enorm populair te zijn bij toeristen.

In 2 uur tijd schuift de boot rustig langs bekende bouwwerken van de stad: de machtige brug, de grootste hotels, het ziekenhuiscomplex waar de Koning thans verblijft, en langs antieke tempels.

We waren al eerder van plan geweest om deze romantische tour te doen. Toen echter Dao's vriendin Leela met haar man Mike en hun vrienden ons daarvoor uitnodigden, hebben we er een uitje van 6 personen van gemaakt.   Plus de andere honderden feestgangers dan...   O !   Verrassing !

Onze tafel bleek vlak naast het muziekpodium gesitueerd te zijn. Het repertoire was niet wat je noemt romantisch; de sappige zangeres bracht de vetste Thaise en internationale dansnummers. Ik heb wel lekker zitten meebrullen en fistpumpen op bijvoorbeeld "Brasil" en "Gangnam Style", maar eerlijk gezegd had ik wat anders verwacht. Als extra attractie had ook nog een grote groep mensen uit India een Wedding Anniversary party bijbesteld, compleet met een taart van 7 etages.
Dat bespaar ik U.   Wij hebben het feestgedruis gelaten over ons heen laten komen.

Zouden we daar dan al te oud voor zijn?   Nee toch?

4 Kinderen, 3 Dimensies

Opwarmertje voor een nieuwer bericht over meer van dit soort optische grappen.

Locatie:   Art in Paradise, Pattaya.

* * *

Naderhand vond ik via Retecool.com soortgelijke kunst van een Chinese student.

Locatie:   crunchyroll entertainment.

Happy Valentine

Het is 'n tijdje rustig qua special events and blogging, maar Valentijn popt er gezellig tussendoor.

Doe het lekker zelf, met PicJoke.

High School reünie

Ergens in de wildernis van de provincie Nakhon Ratchasima had Dao van 26-27 januari een reünie van haar middelbare school in Roi Et.   Hoe afgelegen  dat resort Baan Rai Waiwa was, heb ik in een eerder bericht (hieronder) al laten zien.   Voordeel is wel: niemand komt klagen over de karaoke.

Het organiserend comité had na de Kerst goedkoop een partijtje leuke mutsen op de kop getikt. 

Dat westerlingen die feestmutsen alleen in december opzetten, is hun probleem.

Net als vele anderen, heeft ook Dao ter plekke haar foto's op Facebook gepubliceerd.

De volgende ochtend aan het ontbijt werd er uitvoerig bijgepraat en geposeerd voor groepsfoto's.

Doei   ---   en tot volgend jaar!

Onderstaande joekel van een foto kun je desgewenst nog veel verder uitvergroten.

Waar ligt Baan Rai Waiwa resort?

DIT WAS DE TWEEDE KEER dat we naar the middle of nowhere gestuurd werden door de PAPAGO! Kijk dan! Pure rimboe met 'n paar honden, paar kippen en 'n paar Thais, waar zogenaamd een resort zou moeten staan! De mobieltjes en de Galaxy tablet hadden ook nog eens geen bereik. Daar sta je dan, met al je fancy versie-2.0-gadgets. Toevallig wisten die mensen (versie 1.0) wèl waar het resort was, anders had het nog langer geduurd.

Achteraf bleek dat de navigator er 900 meter naast zat. In Google is het resort niet gemarkeerd. Ik heb er in deze link zelf een groene pijl op gezet. PAPAGO! stuurde ons naar de rechthoekige vijver 900 meter westelijk.   Gelukkig niet erin, want dan was het leed niet te overzien geweest.

P.S.   Op het schermpje kun je zien dat ook vage karrensporen op de kaart staan.  Dat dan weer wel.

iDao tablet

Dao's collega Dokter Eak in het Bang Bo hospitaal heeft ten behoeve van zijn promotie een werkstuk opgeleverd over de zorg voor patiënten met stressverschijnselen. Aangezien zij een Masters Degree in Psychology heeft, kon ze belangrijke onderzoeksgegevens leveren uit haar vakgebied. Als dank daarvoor heeft Dao een fonkelnieuwe Galaxy Note 10.1 cadeau gekregen.

Dat ding gaat nu OVERAL mee naartoe, alsof het een mobieltje is.
O wacht, dat is het ook.
Alsof het een camera is.
O wacht, dat is het ook.
Met ONBEPERKT internetten, gelooft ze. Jaja, zeker de kleine Thaise lettertjes over "Fair Use policy" niet gelezen. Daar komt ze wel achter na een potje Skypen vanuit de auto onderweg...

Gevolg is wel dat ze nu, waar ook ter wereld in heel Thailand, binnen een paar seconden  haar foto's op Facebook kan zetten, met commentaar en al. Technologisch heeft ze mij daarmee ingehaald. In januari liep ik zeker 6 weken  achter met het updaten van dit blog. Maar ja, mijn foto's zijn beter bewerkt, en niet vlug-vlug click+save+upload op het internet gekwakt... Hùhùh.

Khao Yai op doorreis

Onderweg terug van Laos na het driemaandelijkse stempelfeest hebben we een pittoresk ommetje gemaakt door National Park Khao Yai. Rond een uurtje of 12 kregen we bij het passeren van de koeienletters "coffee ozone" opeens trek in ijskoffie en een hapje. Bleek een knus tentje te zijn, dat best wel veel bezoekers trok, alsmede een eigen vermelding op Google, hoewel het gesitueerd is in the middle of nowhere.

In het gebied van Khao Yai wordt heel veel met onroerend goed projecten geadverteerd in zeer uiteenlopende stijlen.  Meest opvallend was het dorpje "Toscane".  Mooier dan Italië zelf.