Prachuap Khiri Khan

Even geen water naar je hoofd tijdens het Songkran festival? Dan moet je toch echt de bewoonde wereld ontvluchten en neerstrijken in bijvoorbeeld een knus beach resortje in Prachuap Khiri Khan, ten zuiden van het bekendere Hua Hin. De keus viel op Terra Selisa.

Even de rustige weg oversteken en je bent op het strand. We hadden wel volgens de Songkran-traditie extreem schreeuwerig bonte kleren aangetrokken. Er was toen niet veel meer nodig om even een impressie te doen van Jersey Shore met Snooki: zij d'r haar omhoog en ik "f*ck" brullen als een Yank.

Lachen

Terug in 't resort: typisch Thais lilawadee natuurschoon

Kruimeldief

Ra ra ra, wat klopt hier niet?

Zie het antwoord in een eerder bericht onderaan.

Wij vieren 61

De grootschalige upscale shopping mall Mega Bangna was het decor voor ons kleinschalig en intiem avondje uit   om met z'n vieren mijn 61^e te vieren.   (Vier = Dao + zoon + vriendin + ik).
Niet alleen binnen, maar ook aan de buitenrand zijn gezellige bistro's, restaurants, coffeeshops en barretjes met terrassen te vinden. Onze tour begon met een westers dinner in de Hippopotamus.

Dao's zoon Priao is ietwat cameraschuw, maar we doen ons best 

om er een lachje uit te krijgen, met hulp van zijn vriendin Sie.

Na het dinner hebben we een wandelingetje over de buitengalerij gemaakt

op weg naar het dessert in een bekend restaurant voor ijs en sundae's.

Ze hadden paraplu's opgehangen omdat het regenseizoen begonnen was.

Typisch Thais:   staat leuk, maar werkt voor geen meter.

Dit is de ijstaart die je bij Swensen's kunt krijgen, 

desgewenst met een Thais meisjeskoor erbij
voor een acapella uitvoering van "Happy Birthday To You".

Verjaardagstaart

Mijn 61^e verjaardag hebben we in kleine kring gevierd. Met Dao's zoon Priao en zijn vriendin Sie zijn we naar restaurant Hippopotamus getogen voor een uitgebreid "falang" dinner: steaks, patat, aardappelgratin, pizza, groenten, pikante salade en barbecue kip. Daarover later meer. Bij deze even snel een kiekje van het dessert dat we bij restaurant Swensen's genomen hebben: ijstaart met kaarsjes.

Thai top hit

Net als in Nederland heb ik hier ook altijd de radio aanstaan. Mijn favoriet is Maha Nakhon FM 95.
De laatste weken werd daar elk uur een lekker vlot nummer geplugd waarvan ik altijd dacht dat het
"Kon kèh" heette, vanwege het catchy refrein.   Ik dacht dat het over ons "Ouwe lui" ging, maar ik
had het toch verkeerd verstaan.   Het is dus de top hit  "Od èd".   Enjoy.   Hup oranje!   Hup roze!

Voor de hardcore Thai liefhebbers staat daar een interviewtje met de artiest 

in de populaire ontbijtshow van kanaal 3, met een demo van de danspasjes.
( Alle leeftijden )

Thai home snake

Op een ochtend sta je dan ineens oog in oog met een nieuwsgierige tuinslang... Maandenlang loop je nietsvermoedend de voordeur uit, ligt zo'n beest je daar opeens aan te staren. Zo te zien wel 90 cm lang. Dao vertelde dat ze 'm al eens eerder had gezien, maar dan in de struiken langs de straat. Afijn, terwijl ik even een instelling veranderde op mijn camera, kronkelde hij alweer vlug terug naar zijn natuurlijke omgeving.   We stappen nu voortaan  toch  iets voorzichtiger naar buiten...

Op geen enkel moment zijn mens en dier in gevaar geweest - de foto's zijn vanachter glas gemaakt.

Aanvulling 27 mei:

Een paar dagen later bleek meneer zonder sleutel naar binnen geslopen te zijn, kennelijk hongerig
en op zoek naar een paar kruimeltjes geroosterd brood.

De held des huizes, Priao, had hier niet zoveel moeite mee. Hij had zelf al eens zo'n soort slang als huisdier gehad en wist dat deze ongevaarlijk was. Priao heeft hem rustig naar buiten gedragen in zijn "electrisch restaurant", waarna het beest er weer vandoor ging. Het is overigens normaal dat sommige beestjes de huizen binnenwandelen wanneer het regenseizoen begint.

Thai home dinner

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet zo'n liefhebber ben van spicy/pittig eten. Niet alleen vanwege de branderige smaak, maar ook vanwege de tranen die in je ogen en je neus schieten. De Thais hebben daar net zo'n last van als ik, maar het is "de cultuur". Gelukkig kan Dao wel een concessie doen aan de pittigheid van het prakje dat ze voor mij op tafel zet. Zo krijg je dit staaltje "fusion cooking": bovenaan een schaaltje Thai somtam, oftewel papayá pokpok. De paarse klont kleefrijst (midden) komt uit Isaan. De rest is gewoon heerlijk westers: gepaneerde visfilet met groenten en 'n patatje mayo.

Een andere keer komt er iets meer Thai stijl op tafel: rijst met nua pat med mamuang (gebakken rundvlees met groenten en cashew nuts), plus een extra schaaltje gebakken reuzensardines met knoflook en een béétje pittige groenten.

Toen Dao's collega Oy eens op visite was, moesten ze zelf toch echt 100% Thai stijl eten. Dat betekent niet alleen vlammend heet, maar ook in de kleermakerszit op de grond aan een tafeltje van 30 cm hoog. (In het midden van de foto kun je zien dat de strijkplank net zo laag is.)  Het mandje mango's komt uit eigen tuin.   De dames zetten bijna elke dag hun kookprestaties op Facebook of  L I N E  o.i.d.

Bij hen staat platoe op het menu, alias "scheefnekvis".

En het is   AL-TIJD   lekker.

Koh Chang unplugged

De stijl die dit long-weekend-tripje kenmerkte was een combinatie van urenlang oponthoud in de auto, tropische regenbuien, kamer met uitzicht op de doorgaande weg naar het einde van de wereld, een zeetje zonder fut en troosteloze bierbarretjes. Ik heb het er uitvoerig over gehad in al die oudere berichten, hieronder op dit blog. Het is dat we er samen de humor van konden inzien - we waren per slot van rekening niet van verre hierheen gekomen...  O wacht, we hadden er wèl 13 uren over gedaan. Vanuit Bangkok.   Afijn, op de terugweg ook maar weer aansluiten in de file. Je weet niet beter.

Na 3 uren voortsukkelen kwam de ferry-terminal in zicht. Joepie. Lekker vakantieweertje, wat?

Dao had al een voorgevoel dat de catering ter plaatse niet om over naar huis te schrijven zou zijn.

Het.  liep.  inderdaad.  geen.  storm.  bij.  de.  barbecue.

Blij dat ze van tevoren TV-dinners had laten opwarmen bij de 7-eleven.
Hier schatje, Cola bij?

Smullen.   Een romantisch candlelight dinner op schoot.

Nee, zonder dollen, het was zó dramatisch dat het weer lollig werd.

Daarbij weet ik ook wel dat het een samenloop van sub-optimale omstandigheden was,

en dat er met het eiland en het resort op zich  niks mis is.

Soms heb je gewoon pech.   Volgende keer beter.   Keep smiling.

Koh Chang einde van de wereld

Zuidwaarts boemelend langs de westkust van het eiland Koh Chang zie je steeds minder beschaving.
Ergens op een terreintje naast de weg liggen wat afgedankte tanks verveeld met elkaar te keuvelen.

Op 'n gegeven moment gaat de tweebaans asfaltweg over in eenbaans betonplaten. Verderop in de jungle duikt dan een stukje bewoonde wereld op met een slagboom ervoor en een resort erachter.

Welkom. Als bezoeker mag U voor 50 Baht het resort bekijken, maar daarachter houdt het toch echt op hoor. U mag wèl gratis het reclamebord bezichtigen.   WTF?   Is het een soort Disneyland of zo?   Ja.

En zo bonk je na een spreekwoordelijke wereldreis ineens tegen het einde van de wereld aan.  Zucht.

Excuses het voor ongemak.

Camera test

Op een toeristisch ritje langs de westkust van het eiland Koh Chang kom je leuke uitzichten tegen. Dat was een goede aanleiding om de capaciteiten van mijn nieuwe camera eens uit te proberen. Ik trip niet zo op megapixels; wel op fill-flash en mogelijkheden voor macro, groothoek en tele. Dit landschap leende zich uitstekend voor het maken van een demo. Groothoek doe ik al de hele tijd, maar hier zie je de tele-resultaten.   Eerst de " Making Of ", om te laten zien hoe ver dat eilandje weg ligt. Met de zoomlens mik ik op het strandje in het rondje.

Even kijken.   Nee, helaas geen nietsvermoedende naaktrecreanten; alleen een paar roeiliefhebbers.

Nog een staaltje tele-power vanaf een terras verderop aan het strand. Terwijl het meisje onbezorgd en vrolijk bezig is met haar kokosnootsapje en haar tablet-appje, ligt aan de horizon stilletjes een marineschip te waken over de Thaise territoriale wateren.

Ik zag in de loop van de tijd in de verte enkele schepen haastig wegvaren, onder het uitpuffen van vette stoten zwarte rook. Volgens mij hadden ze iets met elkaar.

Klik HIER om hem te downloaden uit 't Picasa album met de maximale grootte van 2300 × 900 pixels.

Hieronder de boeg op dezelfde schaal 1:1, d.w.z. pixel voor pixel uit de camera (Olympus SZ-14).

Coconut Beach sculpturen

De sculpturen zijn vrouwvriendelijk

De vrouwen zijn sculptuurvriendelijk

Een blanke huid is schoonheidsideaal

Koh Chang Sabay Bar

Night life in Koh Chang = de Sabay Bar op het White Sand Beach. Een romantische plek, waar je bij het warme schijnsel van lampen in de vorm van kwallen ... rustig je Facebook-posts kunt doen terwijl je wacht op je tropische cocktail.

Een best wel goeie live band bepaalt de sfeer met Engelstalige populaire rock. Speciaal voor de buitenlandse bezoekers. Het zal wel aan mij liggen, maar ik maak geen wereldreis naar Koh Chang om bijvoorbeeld "the Wall" van Pink Floyd te mogen horen.   When in Thailand, do as the Thai mens do,   is mijn insteek hier.   Gelukkig kunnen we in hun pauzes genieten van Thaise muziekvideo's.

Toen de   Strawberry Daiquiri   en de   Singapore Sling   eenmaal op tafel stonden, was het doel bereikt, al waren we úúúren te laat voor de zonsondergang...   Alwéér...!   Het is ook altijd wat.

P.S. 1.   Night life in Koh Chang = niet de treurige terrasjes met TL-buizen waar de sexy bar girls zich zitten te vervelen, wachtend op falang klanten.   Het was nogal rustig in dat marktsegment, tot mijn verbazing. Pattaya is een stuk levendiger wat dat betreft, getuige dit en dat bericht.

P.S. 2.   Een van de web sites over deze Sabay Bar had een boosaardig aanvalsvirus (keurig geblokkeerd door mijn security software, naar eigen zeggen althans). Vandaar dat ik hier geen kleurrijk linkje geef.