Toeristisch Pai

Behalve Thaise volksstammen komen ook veel buitenlandse toeristen naar Pai.
Backpackers overnachten in tentjes of de simpelste hutjes langs de slingerweggetjes door het
ruwe berglandschap. Er is van alles te zien: qua natuur heb je er watervallen en de Pai Canyon
(echt niet Grand, maar wel duizelingwekkend).

's Avonds kun je in de voetgangerszone van het knusse centrumpje van Pai alle denkbare toeristendingetjes doen: T-shirts en andere souvenirs kopen, eten & (koffie) drinken,

portretten laten tekenen, straatzangers aanhoren, jeweetwel.
Dit vond ik wel een originele manier om chips te maken - of eigenlijk één  spiraalchip:

Verder lijkt de omgeving echt wel wat op Disneyland, met Kodak Picture Spots en al.

Zo hebben we het 'Chinese Village' gedaan:

Voor de kleintjes zijn daar allerlei speeltoestellen en een verticale draaimolen (zie hierboven op de achtergrond).













Maar pas op!

Deze rotspartij
met gouden zuil is
GEEN KLIMDING.

Héél veel cafetaria's langs de weg waar je naast ice-coffees ook die typisch Amerikaanse vruchtendrankjes kunt krijgen - de slurpies, de smoothies en de milk shakes.   Of ook verse aardbeien, met een los zakje suiker & zout(!).

In grote delen van Zuidoost-Azië is het een rage bij stelletjes om identieke kleding te dragen. Ook in Thailand dus. Laten wij er een schepje bovenop doen, en dezelfde T-shirts kopen terwijl we al identieke T-shirts aan hebben.

Voor hun winkeltjes en cafetaria's laten de Thais zich ook graag inspireren door klassieke Europese architectuur. Verspreid door dit blog (in heden, verleden en toekomst) kun je daar de voorbeelden van zien - Grieks, Frans, nautisch Brits, Italiaans, Hollandse windmolens, enzovoort. Hier "Le Vintage", een kijk- en shopping-attractie langs de kronkelweg tussen Chiang Mai en Pai, in the middle of nowhere. Je kunt er alleen koekjes, koffie en interieursnuisterijtjes kopen. En happy snapshots maken voor je Facebook of tumblr.

En dan is er ook nog de zogenaamde "World War II Bridge".   Aad van Pura Vida vertelde me dat ze die reconstructie er in 1976 puur neergezet hebben als toeristen-attractie. Legergroen geschilderd, paar jeeps met camouflagenetten eromheen, en een gouden handeltje was weer geboren.

Nou, de echte Bridge on the river Kwai is 100x meer de moeite waard.   Stay tuned...