Voorspoedig 2018

Deze jaarwisseling zijn we dicht bij huis gebleven, mede omdat de buren ons uitgenodigd hadden voor een barbecue. Aansluitend hebben we de countdown gedaan op de Cicada Market in Hua Hin.

Er speelde een live band op een openlucht podium.

 Laten we de wens uitspreken dat de wereld om ons heen een stuk beter wordt in 2018. 

Vrolijk Kerstfeest

♬   Ik zit hier heel alleen Kerstfeest te vieruh   ♪     (net als André Hazes in 1976)
♫   de kou die ik gevat heb, ziek ik uit   ♪ ♩

Nooit verwacht dat ik bij 20 graden een snotterige neusverkoudheid kon oplopen, maar dat is precies wat me onlangs overkomen is op een tripje naar Naan, in het noorden van Thailand. Het voelde de laatste weken al wel herfstachtig aan hier, maar dat is relatief. Het lichaam past zich qua gevoelstemperatuur aan aan de omgeving. Dus als het altijd 30 graden is, voelen 22 graden best wel frisjes. Hoe dan ook, ik was niet fit genoeg om met Dao mee te gaan naar haar geboortedorp Roi Et, waar het koeler is.  Ze had daar een afspraak voor een verbouwingsproject.

Ik doe niet sentimenteel over het Kerstfeest - na al die jaren ben ik een beetje Kerstmoe geworden. Daar komt bij dat het in Thailand totaal geen betekenis heeft: het is een gewone werkdag voor iedereen. Alleen in de consumentensector is het een verplichte traditionele decoratie. In alle hotels en winkelcentra loop je onder een douche van schelle Christmas en Winter Wonderland muziek. Die heb ik al vaak genoeg gehoord, en in betere kwaliteit ook.  Grote sneeuwpop-ballonnen, interessant hoor.

Tijden veranderen.   In afgelegen hoekjes van het internet (4chan, 8chan, reddit) is de stormachtige verandering der tijden stap voor stap in real time te volgen. De verwachting is dat de sprookjes van de massamedia plaats moeten gaan maken voor een rauwere realiteit. Politiek, showbusiness en religie zien hun glanzende façades scheuren en afbrokkelen. Het gehuichel is niet meer vol te houden.

Wacht maar.

Vrolijk Kerstfeest!

Tuinkaboutertjes en bloemen

Thais zijn gek op de meest uiteenlopende soorten tuinversiering, die je overal langs de snelweg kunt kopen. De vrolijkheid straalt er van af. Onze Zwarte Pieten had ik al eens onthuld, maar inmiddels hebben we ze een definitieve (traditionele) plaats gegeven naast de voordeuren.  Hartelijk welkom.

Ze zijn de brengers van rijkdom en geluk - het hele jaar door.

Onze andere tuinkindertjes hebben geen rooie mutsjes, maar wel vrolijke lachebekjes.

Heel speciaal is de Hibiscus mutabilis: een grote struik met forse bloemen, 

die 's morgens wit opengaan en dan in één dag roze worden.

Ze zijn reukloos en vallen na een paar dagen al  wijnrood van de tak, 

maar door de vele knoppen staat er continu een bosje in bloei.

Hoe leuk het er allemaal ook uitziet, Dao's moeder had het typisch Thaise commentaar:

"Je kunt er bijna niks van eten!"

De 3 mangobomen, de 2 bananenbomen en een paar pittige chilipeperplantjes

vond ze kennelijk niet genoeg voor een stuk grond van deze omvang.

En een opgroeiende kokosnootboom gaat daar niks aan toevoegen.

Uitvaart Koning Rama IX

Na een rouwperiode van meer dan een jaar vond op 26 oktober 2017 de uitvaart en de crematie van Koning Bhumipol plaats. Het gehele ritueel eromheen nam 5 dagen in beslag (zie het verloop).

Al dagen vantevoren hadden Thais zich langs de route verzameld om zeker te zijn van een goede plek. Op een matje kamperen is voor hen geen probleem in deze situatie. Dao wilde er ook bij zijn en had wonder-boven-wonder een hotelkamer in de buurt kunnen reserveren samen met 2 vriendinnen. Ze konden echter de route en het veld zelf niet meer bereiken, uiteraard vanwege de menigtes die al eerder waren aangekomen.

Aan de vooravond van de grote dag werden blikken siergrenadiers naar hun standplaats gereden.

De manshoge urn werd in een plechtige traditionele processie van de grote tempel naar het Koninklijke veld Sanam Luang gebracht, alwaar in het afgelopen jaar het tijdelijke crematorium opgebouwd is.

Onderweg werd enkele malen van vervoermiddel gewisseld, van een platform gedragen door soldaten naar een wagen getrokken door anderen. Op het veld werd de urn overgezet op een affuit.

Vervolgens bewoog de urn omhoog naar de toren van het crematorium, met de hand aangedreven.

In de namiddag waren buitenlandse genodigden aanwezig in het naastgelegen paviljoen om persoonlijk de laatste eer te bewijzen en de huidige Koning Rama X te condoleren.

Laat in de avond vond de eigenlijke crematie plaats.

Hoewel geheel volgens traditie aan de andere kant van het veld het amusement gewoon doorging (op 'n podium met eeuwenoude schouwspelen en 'n ander podium met een klassiek concert met ballet), viel de menigte in de wijde omtrek toch stil uit respect voor dit allerlaatste afscheid.

Koning Rama X heeft gedurende alle 5 dagen van het proces vele rituelen uitgevoerd in de grote tempel, het paleis en het crematorium.

De stoffelijke resten en de as werden over verschillende urnen verdeeld en in verschillende tempels en het paleis plechtig bijgezet.

Op vele plekken konden Thais hun medeleven betuigen door "sandalwood flowers" te offeren.

Zondagavond 29 oktober 2017 is de rouwperiode officieel afgelopen en mogen de TV-zenders en websites weer in kleur. Overheidsmedewerkers hoeven dan ook geen zwarte kleding meer te dragen. Radiostations kunnen weer van easy-listening en Koningsliederen terugschakelen naar hun normale format. Deze aanpassingen hebben niet het hele jaar geduurd: alleen de laatste maanden van 2016 en deze maand oktober 2017. Daartussen was alles redelijk normaal, met af en toe enkele rituelen.

P.S.:  De meeste foto's (waar Dao niet op staat) komen van de media, bijvoorbeeld de Bangkok Post en The Nation of de TV.  Alle details op deze King Rama IX website.  Zie ook deze blog-berichten.

Dakgoot acrobaten

Er waren twee redenen om op enkele plaatsen dakgoten te laten monteren:
(1)  geen vuil druipwater meer in het zwembad met beestenpoepjes van het dak,
(2)  geen grote hinderlijk spetterende regenwaterstraal meer vlak bij de voordeuren, waardoor gelijk ook minder zout uit het systeem spoelt.

Het is een verhaal in twee delen geworden. Dao had een bedrijfje gevonden dat dit werk o.a. voor de grote hotels deed. Mannetje kwam competent over, maakte bij het eerste bezoek gelijk een offerte en wij deden een aanbetaling. Belangrijk detail is dat we voor de lage smalle dakrand standaard goten wilden, omdat daar geen grote volumes gaan stromen. Voor de bovenste rand bestelden we grotere goten. Een paar dagen later belde hij op om te zeggen dat hij geen grote goten kon leveren voor de prijs in de offerte. Nou, dan gaan we wel naar een ander na teruggave van de aanbetaling...  Oeps, hij wilde niet de volledige aanbetaling teruggeven. Minus 1000 Baht (25 euro) voor de moeite. Vonden we geen goed idee, want hij kwam zelf met een probleem, en niet wij, de klanten. Dao regelde een compromis: hij ging de standaard goten doen, en wij namen een ander bedrijf voor de bovenrand.

We waren toch al niet zo blij met het hele gezeur, want ze vonden ook nog dat de goot eigenlijk te lang was om doorstroming te garanderen. Ik had voor een lange goot gekozen omdat daarbij de afvoerpijp netjes in een afvoerput aan de achterkant kon eindigen. "OK meneer, dan moet u het zelf maar weten".   Vervolgens braken ze ook nog een stuk van de versiering af. Ter compensatie heb ik 1000 Baht (25 euro) ingehouden op het restbedrag. Gedoe allemaal.

* * *

Een paar weken later kwam het andere bedrijf, een landelijke keten voor bouwmaterialen. Die gingen professioneler aan de gang (maar waren dus wel een tikje duurder).

Een of andere witte vogel kwam toevallig ook aangefladderd, waarschijnlijk om kikkertjes te vangen. Doch dit even terzijde.

Dit was een klus met  hals-bre-ken-de  toeren.  Ik hield mijn hart vast.  Arbo-wetten bestaan niet!

Die ladder staat dus maar op één poot... ECHT volkomen scheef...

HOERA!   Er zijn geen dooien gevallen.

Eerstejaars verpleegkunde

Priao, de zoon van Dao, heeft op 17 augustus j.l. met succes het eerste jaar van zijn studie verpleegkunde aan de Western University in Pathum Thani (ten noorden van Bangkok) afgerond.
De gehele opleiding duurt meer dan 3 jaar, en het is beslist geen pretstudie, zoals ik zelf aan de examenopgaven natuurkunde en biologie heb kunnen zien. De ouders van de eerstejaars studenten waren uitgenodigd om deze mijlpaal mee te komen vieren tijdens een speciaal evenement op de campus. De nieuw ingeschreven studenten (de nuldejaars) speelden ook een rol in het gebeuren, zoals bijvoorbeeld het vormen van een erehaag bij de ingang van het auditorium.

De dress code voor de ouders was "formeel", dus we kwamen gekleed in onze business outfits. Aangezien de meeste Thaise families zoiets niet (nodig) hebben, beschouwen ze de traditioneel kleurrijke kleding als het meest deftig. In dit gezelschap voelden wij ons daardoor net de directeur en de directrice, mede omdat het eigenlijke topmanagement bestond uit gevorderde verpleegkundigen in uniform - doch dit even terzijde.

Toen de familieleden eenmaal op hun plaatsen zaten, kwamen de eerstejaars in slow motion de zaal binnen, op gedragen muziek, Priao voorop omdat hij de langste en de oudste is van de hele lichting.

Op het podium kregen de studenten in 7 groepen van 16 plechtig de insignes uitgereikt met de bijbehorende kekke kapjes (alleen voor de vrouwen).

Priao trad op als spreekstalmeester, samen met een vrouwelijke eerstejaars, met de taak om groepsgewijs de ouders naar voren te roepen om ze een bloemstukje op te spelden als dank.

Vervolgens kwamen de studenten ieder symbolisch hun licht opsteken bij een kloon van Florence Nightingale, eveneens in plechtige slow motion.

Knap hoor: iedereen gegroepeerd en uitgelijnd op geslacht en lengte.

Hierna:   FEESTEN met knuffelbeesten!

Kringen van nuldejaars omsingelen clubjes eerstejaars

voor een potje typisch Amerikaanse cheerleading.

Filmpje!

HIER heeft hij zijn draai gevonden - met nog ruim 2 jaar te gaan.