♫ de kou die ik gevat heb, ziek ik uit ♪ ♩
Nooit verwacht dat ik bij 20 graden een snotterige neusverkoudheid kon oplopen, maar dat is precies wat me onlangs overkomen is op een tripje naar Naan, in het noorden van Thailand. Het voelde de laatste weken al wel herfstachtig aan hier, maar dat is relatief. Het lichaam past zich qua gevoelstemperatuur aan aan de omgeving. Dus als het altijd 30 graden is, voelen 22 graden best wel frisjes. Hoe dan ook, ik was niet fit genoeg om met Dao mee te gaan naar haar geboortedorp Roi Et, waar het koeler is. Ze had daar een afspraak voor een verbouwingsproject.
Ik doe niet sentimenteel over het Kerstfeest - na al die jaren ben ik een beetje Kerstmoe geworden. Daar komt bij dat het in Thailand totaal geen betekenis heeft: het is een gewone werkdag voor iedereen. Alleen in de consumentensector is het een verplichte traditionele decoratie. In alle hotels en winkelcentra loop je onder een douche van schelle Christmas en Winter Wonderland muziek. Die heb ik al vaak genoeg gehoord, en in betere kwaliteit ook. Grote sneeuwpop-ballonnen, interessant hoor.
Tijden veranderen. In afgelegen hoekjes van het internet (4chan, 8chan, reddit) is de stormachtige verandering der tijden stap voor stap in real time te volgen. De verwachting is dat de sprookjes van de massamedia plaats moeten gaan maken voor een rauwere realiteit. Politiek, showbusiness en religie zien hun glanzende façades scheuren en afbrokkelen. Het gehuichel is niet meer vol te houden.
Wacht maar.Vrolijk Kerstfeest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten