Niemand weet hoe lang je nog met de boot over de Mekong kunt tuffen tussen Nakhon Phanom in Thailand en Thakhek in Laos. De nieuwe Friendship Bridge ligt dan wel een paar kilometer van de plaatsen verwijderd, maar is toch comfortabeler. Dat wordt vooral op prijs gesteld door de oudere medemens. Bij de boot is het namelijk een hele klim, van tientallen meters, over de trappen op de oevers van de rivier. Niks overdekte slurf of tandradbaan.
Hier zie je de dames Ploy en Loey "boven" op de oever aan de Laos-kant. Beneden achter zie je een disco in het modderwater dobberen. Handig: geen geluidsoverlast, maar hoe die tieners dan lam en geil weer omhoog moeten strompelen in de vroege morgen, dat wil ik niet weten.
Hier zie je de dames Ploy en Loey "boven" op de oever aan de Laos-kant. Beneden achter zie je een disco in het modderwater dobberen. Handig: geen geluidsoverlast, maar hoe die tieners dan lam en geil weer omhoog moeten strompelen in de vroege morgen, dat wil ik niet weten.
Loey is mijn lerares Thais, en ook in haar vrije tijd kon ze het niet laten om uitgebreid het bord aan de Thaise kant te verklaren.
Vrij vertaald staat er:
Uitzicht op de (Me)kong
in Nakhon Phanom."
De regen is voorbij,
het water is gezakt.
Wat blijft, zijn droge uiterwaarden,
waar een clever plantje
toch nog vocht oppakt.
het water is gezakt.
Wat blijft, zijn droge uiterwaarden,
waar een clever plantje
toch nog vocht oppakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten