Op de heenreis van Venezia naar Roma hebben we een nacht doorgebracht in de rustieke herberg Cascina de' Fagiolari, bij het dorpje Lastra A Signa in de regio Chianti. We waren de enige hotelgasten, maar op zondagmiddag was er een lunch georganiseerd voor een familie ter gelegenheid van het kerkelijk (vormsel?) sacrament van een jongeman. Dat deed me denken aan de goede oude tijd van het Rijke Roomsche Leeven. De ober wilde tussendoor best wel even onze selfie opfleuren.
Op de terugweg na de toeristische hoogtepunten wilde ik een paar dagen rust op eenzelfde plek. Dat is Il Colombaio geworden, bij het dorpje Casole d'Elsa. Nèt niet op loopafstand, voor ons dan.
Bij de appartementen is een restaurant met een Michelin-ster, maar het was in deze periode niet als zodanig geopend. Alleen speciaal voor ons, omdat we de enigen waren die ontbijt bijgeboekt hadden.
Een Zwarte Piet met zeven lampen op zijn hoofd, dat zou in Nederland niet meer kunnen.
De andere maaltijden wilde Dao zelf inkopen en klaarmaken, omdat de meeste restaurants bar weinig rijstgerechten aanbieden, laat staan pittig spul. Zelf heb ik geteerd op simpele pastagerechten uit de supermarkt. Lekker makkelijk hoor, 't is vakantie.
Het eenpersoonsflesje Chianti hielp me best bij het dolce far niente.
Het centrum van Casole d'Elsa bestaat uit twee hoofdstraten met enkele steegjes en een dorpsplein. Met natuurlijk een Gelateria die ambachtelijk ijs verkoopt. Stracciatella met kersen moet je hebben.
Een van de twee straten leek wel een wasstraat, met overal de geur van wasverzachter.
Héél pittoresk.
Dao kende alleen maar de vele Thaise kopieën van Toscaanse architectuur in villawijkjes en shopping-attracties. Ze riep steeds maar: "O, het lijkt Khao Yai (in Thailand) wel!". Ik zei: "NIEMAND heeft hier ooit van Khao Yai gehoord! Roep dáár voortaan maar: Het lijkt Italia wel!".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten