Weekendje Rayong & Koh Samed

Dit warme uitje hadden we al lang vantevoren geboekt voor medio mei, na het voorspelbaar frisse verblijf in Holland in april. Het Novotel Rayong Rim Pae Resort is een schoolvoorbeeld van een mooi aangelegd complex met alles erop en eraan.

In tegenstelling tot wat je misschien denkt,
heeft onderstaande foto GEEN Photoshop effect.

Dit is wat je krijgt als de camera een tijd lang in een kouwe airconditioned kamer heeft gelegen. Dan beslaat-ie als-ie in de tropische vochtige lucht tevoorschijn wordt gehaald. Gewoon even op temperatuur laten komen, en gaan met die banaan.

Thailand is een populaire bestemming, dus in de branding dobberden altijd wel

kluitjes binnenkomende bananenbootvluchtelingen en binnenbandvluchtelingen.

Weet je wat: geen standaard smiley-portretje met de timer hier.   Tijd voor meer actie!!!

Met de speedboat naar het eiland Koh Samed!

Als een dolle spoot die piraat  full speed bonkend op de golven ernaartoe.

Met z'n RUNBKK petje.

Op het strand van Koh Samed konden we 't mobiele nummer van de "veerdienst" bellen

om fluks weer terug te scheuren. Opstappen daar waar je toevallig zit.

De pruttelende slowboat is goedkoper, maar toch meer iets voor ouderen.

Hi-So wedding Dr. Eak & Jay

Op 8 mei 2014 waren wij te gast op een Thais High-Society evenement, in het Queen Sirikit Convention Center in Bangkok. Het was de bruiloft van Jay en Anuwat Eak, een arts-collega van Dao. De vader van de bruidegom Dr. Eak is hoog genesteld in de Thai society. Vandaar dat kosten noch moeite gespaard waren voor dit stijlvolle feest.

Die zonnebril blijkt het erg goed te doen bij het publiek. Stond dezelfde avond al op Facebook.

Post by ศราณี เรืองไทย.

Zoals gebruikelijk stonden er diverse achtergrondjes voor de Society's photo opportunities.

Het aansnijden van de bruidstaart met een zwaard.

Eén bladzijde uit het omvangrijke pre-wedding foto-album.

A good time was had by all

Bij vertrek kon je nog even een terrasje meepikken als achtergrond.

Deze bruiloft heeft dankzij pa de plaatselijke papieren Society krant gehaald.

Dr. Eak's zus had trouwens haar wedding party al eerder in dezelfde zaal.

Miss Riot Control 2014

Dagjes Helsingborg

Toen ze toch in Holland was, wilde Dao ook wel eens een vriendin bezoeken die op een steenworp afstand woont, in Helsingborg Zweden. Vanuit Eindhoven met Transavia was de beste optie, want 's lands Koninklijke durfde met een stalen gezicht 3x zoveel te vragen voor een retourtje vanaf Schiphol.

Die reis bestaat uit een vlucht naar Kopenhagen, alwaar je op het vliegveld direct in de trein naar Helsingborg kunt stappen, die via Malmö rijdt.



Dao's vriendin Aor en haar man Lee hebben ons twee dagen totaal in de watten gelegd met bijna feestelijke Scandinavische maaltijden.

Na het ontbijt een rondje door het eeuwenoude centrum van Helsingborg.

Dao heeft wel een zwak voor naakte jonge goden.   Aor wil er kennelijk niet bij horen...

Na de stadswandeling namen ze ons mee naar het natuurreservaat Kullaberg.

Dat ligt op een rotspunt ten noorden van Helsingborg, langs de zeer drukke vaarroute.

Lee werkt al jaren als kok bij een van de veerdiensten, Scandlines, en spreekt vloeiend Zweeds.

Hij had voor ons een Scandinavisch diner gereserveerd aan boord van de boot waar hij werkt. Je kunt de veerboot dus ook gewoon als restaurant gebruiken, en na een paar keer heen-en-weer uitstappen waar je wilt. Maar alleen als je voetganger bent - voor rijverkeer duurt de oversteek te kort (20 min): dat moet gelijk na aankomst weer doorstromen. We mochten ook even op de brug kijken.

Ik heb nog zó gezegd dat ze de boeg niet te vroeg mochten openklappen.

In het begin was het niet zo druk in het restaurant, maar gaandeweg bleek dat dit een populair uitje was voor allerlei mensen, van romantische paren tot professionals van bedrijven.

En met "Scandinavisch" diner bedoelde ik dus de hoeveelheid alcohol die daarbij hoort.

Het ging maar door: Bacootje, biertje, wijntje, Akvavitje, tot de rekening er op volgde.

Aor en Lee hebben ons echt verwend.

Op de derde dag, na de treinreis, in Kopenhagen: self-service check-in voor het vliegtuig terug.

Trains and boats and planes - we hebben nou alles gehad.

Keukenhof revisited

Ze zeggen dat de Keukenhof er alleen is voor B & B:   Buitenlanders en Bejaarden.

Dat klopt dus gewoon.   Meisje was blij dat ze ook welkom geheten werd in het Thais.

Meisje riep onderweg ineens:

  IK WIL BOLLETJES !!!  

Nou zeg maar gerust  KANJERS.

Een stel van zulke Amaryllis-joekels hebben we mee terug naar Thailand genomen als geschenk voor Dao's vriendinnen en ook voor eigen gebruik. Ik wist namelijk al uit ervaring dat deze bloemen het zeer goed doen in Thailand. Dit exemplaar rechts staat al in tweede bloei sinds we 'm geplant hebben begin mei.
Nu 6 juli 2014, dus twee maanden na dato.

Daarachter ons welkomstgeschenk van de Keukenhof, een Dahlia Hy Trio, die volgens schema de komende maanden pas gaat bloeien. De tulpen heb ik meerdere weken in de koelkast gehad, en zitten nu in een pot. Ben benieuwd.

Popcorn tulpen tussen de blauwe druifjes.   Niet te eten.

Ik loop inderdaad een beetje achter met bloggen, maar het is geen 6 maanden meer...

Rondje langs de bollenvelden

Flashback naar medio april van dit jaar. Sommige bollenvelden zijn voor iedereen toegankelijk, zoals bijvoorbeeld hier langs de weg naar de Keukenhof. In tegenstelling tot de zonnebloemenvelden in Thailand wordt er door de nuchtere Hollanders geen attractie van gemaakt.

Onderstaand kiekje is sinds die tijd Dao's Facebook cover foto.

Madurodam revisited

Voor mij was het alweer zo'n 26 jaar geleden dat ik in Madurodam rondgewandeld had. Indertijd heb ik als tour guide voor andere Thaise vrouwen gefungeerd in een weekendje Nederland, overgevlogen vanuit Zwitserland waar we toen samenwerkten bij de Swissair. Doch dit even terzijde.

Op de dag waar ik het nu over heb, 12 april 2014, gaf ik een privé rondleiding aan madam Dao.
Het begon zo lekker zonnig (anders was ik niet gegaan).

Juist, lachend bij de achterkant van 't Rijksmuseum.

Dat concertpodium van Armin van Buuren kon ik me niet meer herinneren van toen.

Maar gaandeweg begon Dao het toch wel een beetje koud te krijgen. 

Lekker koel is best wel fijn, maar het moest niet te lang duren hoor.

Overigens vind je in Thailand in elk dorp wel een paar Madurodammetjes.