Haagse Buf 2.0

Nog zo'n project waar ik mee bezig ben nu ik er de tijd voor heb als pensionado: de revival van de piraat Radio Centraal FM kanaaltje 25 uit Den Haag (begonnen op 94.5 MHz). Sinds enige tijd heb ik wat links rechts op dit blog staan naar dit radiostation dat al een paar jaar geheel legaal met een internet stream uitzendt. De nostalgie van de Haagse seventies and eighties herleeft weer, zo vlak voor het 40-jarig bestaan in februari 2014. Niet dat ze continu uitgezonden hebben, maar de geest is levend gebleven en de grondlegger Rob Candy gaat er vol enthousiasme tegenaan.

De reden dat ik er nu over begin, is dat ze me opgestookt hebben om weer programma's te maken in de bekende Buf-stijl. OK, graag gedaan. Vanmiddag is mijn eerste halfuurtje uitgezonden. Toch een soort van mijlpaal, die ik hier even wil memoreren. Niet dat ik hiermee de wereld ga veroveren, want feit is dat er slechts een handjevol mensen tegelijk luistert. Maar wat wil je tegenwoordig, nu iedereen uit tienduizenden streams kan kiezen...  Campagne voeren, aparte content bieden en volhouden.

Dit was de aankondiging op Facebook:

En dit is de Buf "studio" anno 2013:

Technische gegevens: Behringer Xenyx QX1002USB mixer met microfooncompressie en een gaaf chorus/reverb effect ingebouwd, draadloze (VHF) karaoke microfoon van Dao, en twee laptops.

Verder de airco op 27°C   en het biertje op 0°C met ijsblokjes.

Totaal niet vergelijkbaar met vroegâh. Toen moest ik met de fiets of de auto eerst naar het uitzend-adres om de tape en de papierpost op te halen, vervolgens naar de opname-studio, en daarna weer met de nieuwe tape naar het uitzend-adres. Anno 2013 gaat dat mooi met muisklikjes: mp3-tje via file-transfer opsturen en ze prikken het gelijk in de stream.

De playlist ziet er dan zo uit: ➤

Op Shoutcast staat de enige echte Radio Centraal Den Haag ergens tussen de andere Centrales van deze wereld. Het is even zoeken naar de stream met de "Oldies", want de verschillende studio's gebruiken niet altijd dezelfde naam, maar je ziet daar wel gelijk het aantal luisteraars...

Er zijn meer ex-piraten die op internet aan een tweede leven beginnen.

Dan krijg je weliswaar geen telecom-trollen achter je aan, 

maar daarvoor des te meer copyright-trollen...

Graffiti bussen

Heel lang geleden heb ik er al eens een artikel aan gewijd, maar bij het hotel in Khao Kho stond weer 'n prachtexemplaar in volle glorie, van de firma Nareumit. Klik erop voor een kamerbrede vergroting.

Met 50 schijnwerpers en 10 Michelin-mannetjes kan je niks gebeuren.

We hadden allebei ons eigen commentaar. Dao zei dat ze wel moeite gehad zullen hebben bij het vakje op het kentekenbewijs voor 'Kleur van het voertuig'. Van mijn kant denk ik dat een bepaald deel van het grafisch design in Europa überhaupt niet door de keuring zou komen. Kijk eens rechtsonder:

Geen idéé wat dat symbool voorstelt in de Westerse wereld,  getuige de 

Thaise uitdrukking die betekent "Deze cartoons zijn verdomde duuRR".

Het interieur is al net zo schreeuwerig als de geluidsinstallatie van honderden Watts.

♫ Met de vlam in de pijp ...♪

Paleis Khao Kho

Nog een veelbelovend uitstapje in Khao Kho. We gaan een Thais Koninklijk paleis bezichtigen op een fantastisch mooie heuveltop. Hierzo, een mooi natuurlijk bord bij de ingang.

Wenden we vervolgens de blik naar links, dan zien wij:

Een kopie van een Hollandse nieuwbouwwijk uit de zeventiger jaren.

O nee, het is toch een paleis, zo te zien aan het meer dan levensgrote portret van de Koning.

Hij moest deze stijl destijds wel kiezen om de communisten

in de regio niet voor het hoofd te stoten, aldus Dao.

Gelukkig hebben ze hun beperkingen niet aan de natuur kunnen opleggen.

Verderop stonden wat souvenirkraampjes en een coffee shop 

(in de Thaise zin des woords, dus niks geestverruimends te krijgen).

UPDATE: Later liep ik tegen een docu aan over deze bloemen;

ze schijnen iets anders te doen met je geest. Deprimerend.

Louter door je bezoekje aan deze plek wordt wel je leven verruimd met 1 jaar.

Zeggen de bordjes.

Khao Kho witte tempel

Onderweg in Khao Kho kwamen we langs deze tempel. "Even de groeten aan Boeddha doen", zei Dao. Waarom ook niet, het was toevallig toch zondag.

Iedereen brandt een kaarsje voor de monnikengemeenschap.

Uitzicht in Khao Kho

Deze regio in de provincie Phetchabun in Thailand lijkt Zwitserland wel. Een tijd geleden waren we in Phu Ruea, alwaar ik zelfs de koeienbellen kon horen in het dal. Hier, bij Tanrak Talaymok Café & Motel, is het meer het ruimtelijk panorama met laaghangende bewolking dat aan de Alpen doet denken. We zijn er op twee momenten naartoe geweest (vanuit het Imperial Phukaew Hill Resort): eenmaal 's middags met helder uitzicht, en de volgende morgen voor een ontbijtje boven het brekende wolkendek. Klik door op de panorama's voor vergrotingen.

En zo ziet het Tanrak Café eruit in de lauwe ochtendmist. Het is ook net een chalet...

Onder het terras is het motel gevestigd met grote ramen richting vergezicht.

Tegen de heuvelwand is een mooie grote hangtuin ingericht ...

... met planten die onderuit de pot groeien.   Dat verzin je niet - dat gebeurt gewoon.

Je komt daar langs als je naar de toiletruimte gaat.   Ook al zo fotogeniek.

Imperial Phukaew Hill resort

Het is alweer een tijdje geleden dat we dit resort in de binnenlandse heuvelen van Thailand bezocht hebben. Dao had een super aanbieding gevonden op de boekings-site (agoda) waar we inmiddels vaste klant zijn voor weekendjes weg. Het was best wel ver rijden, zodat we pas bij duisternis aankwamen.

Handdoeken gevouwen in de vorm van olifantjes hadden we nog nooit gezien.

Bij daglicht was pas goed te zien hoe mooi de ligging is.

Toch waren er wel wat minpuntjes.

Het is een beetje vergane glorie. In de begintijd was het zeker een vijfsterren-resort, maar de tand des tijds is duidelijk zichtbaar. De gigantische naaldbomen bij het zwembad waren bijvoorbeeld finaal uit hun stenen bakken gebarsten met hun wortels. Diverse leuke huisjes in de nabijheid waren behoorlijk vervallen; volgens Dao komt dat echter meestal door problemen met de financiering.

Van een andere orde is de keus qua BIER. Chang vind ik niet zo lekker, dus ik vroeg om een ander merk. Hadden ze niet. "Ja maar dit is Chang Export hoor meneer", zei de ober nog. Alsof dat dan beter is.
Ik zei: "Jullie hebben toch niet voor niks de woorden 'FINEST QUALITY' afgeplakt op het reclamebord?"

Nee, dat kwam omdat het er volgens de regeltjes niet mocht uitzien als promotie. Yeah right. Twee vliegen in één klap, haha.

Dao's Facebook profieltekening

Kijk mam, zelf getekend!

*  Wat is Facebook dan?

Nou, een soort poezie album.

*  Wat zit je haar leuk!

Het is maar 'n pruikje hoor.

*  Je ziet 'r 'n stuk jonger uit!

( enzovoort, Facebook-stijl )

Toeristisch Koh Kred

In de noordwesthoek van Bangkok ligt in een kronkel van de Chao Phraya rivier het gebied Koh Kred. Het is een eiland geworden doordat die kronkel ooit afgesneden is door een kanaal. Je komt er per speedboat, die dienst doet als een soort privé-taxi: hij brengt je naar de diverse winkeltjes en als je wilt dat hij wacht, dan wacht-ie, en als je langer wilt rondlopen dan geeft hij zijn mobiele nummer om je weer op te halen voor de terugvaart.

De meeste huizen staan er op palen en er zijn vele "tourist traps" gevestigd zoals eettentjes, kraampjes met snuisterijen, snoepgoedfabriekjes, aardewerk potten en beelden voor in de tuin. Zoek het maar uit.

  Batik schilderijtjes  

  Low tech productie van zoetigheid in sliertjes en balletjes  

  Bloemstukjes en lampenkappen van plastic flessen  

Eerst wordt met gekleurde stiften het ontwerp op de fles getekend. Daarna worden de details er met een soldeerbout uitgesneden.

  Vrolijke aardewerk ornamenten voor in de tuin