Kijk eens naar rechts

Qua blogbare evenementen is het relatief rustig geweest de laatste tijd. Er liggen nog een paar onderwerpen op de plank, maar we hebben in april en mei andere prioriteiten. Diverse stukken hardware hebben het begeven, waarschijnlijk versneld door de vochtige hitte. Na 8 jaren zijn mijn laptop en mijn camera dienstweigeraars geworden. Ik weet dat tropenjaren dubbel tellen, dus ik heb er begrip voor als dit soort apparaten na omgerekend 10 jaren de geest geven.

Dao's zoon Priao is 'goed met computers' en heeft mijn laptop weten te verlossen van zijn hardnekkige BSOD (Blue Screen Of Death) tijdens het opstarten. De meeste foto's en documenten had ik ruim daarvoor al eens op USB-backup gezet, maar sommige andere data wilde ik ook graag nog redden. Priao heeft van een afgelegen Thaise website een of ander Windows-image gedownload en op mijn machine geprakt middels een ISO-CD. Op die manier kreeg ik een mengelmoesje van XP en Vista van een Thaise hacker op mijn scherm, maar aangezien alle bestanden nog bereikbaar zijn, was ik blij als een kind. Van zo'n 80 leuke Thaise muziekjes voor in de auto had ik namelijk geen backup.

De camera was in de loop der tijden langzaamaan steeds vaker gaan weigeren. Misschien een sluipend gevolg van het waterballet tijdens het Songkran festival van 2011. Grote ergernis als je een uniek moment wilt vastleggen, en dat rotding maakt GEWOON GEEN foto als je op de knop drukt!

Er gaat veel tijd zitten in het selecteren en op smaak brengen van nieuwe apparaten. Hoewel je altijd gehecht raakt aan je ouwe trouwe beestjes is het toch goed om eens een paar stappen voorwaarts te maken. Maar niet te ver hoor. Windows 8 komt er bij mij niet in. Net als hoogglans schermen waarin je continu alle lampen en ramen en jezelf ziet. Dan wordt de keuze ineens HEEL beperkt. Na vele winkels afgelopen te hebben vond ik uiteindelijk in een achterafhoekje van een bekende zaak in Pantip Plaza in Bangkok een dof muurbloempje voor minder dan de helft van de oorspronkelijke prijs. Twee jaar heeft mijn nieuwe chique business-laptop met mat scherm daar moeten wachten op zijn trotse eigenaar. Zijn klokje was stil blijven staan in 2011, maar hij kon zich Windows 7 Professional nog wèl herinneren. Ideaal en volkomen legaal, met online erkende licentie en garantie en al.
Op camera-gebied heb ik inmiddels ook een upgrade gedaan.

Dat is dus mede de reden dat er een radiostilte van meerdere weken gevallen is. Daarbij zijn we nog steeds bezig met alle voorbereidingen voor een aanstaand vrijetijds-project. Ik wil niet geheimzinnig doen (want het is niet spectaculairder dan normaal), maar ik geloof dat het ongeluk brengt als ik hier concrete toekomstplannen ga beschrijven. Vandaar een bescheiden fotootje (© Dao) met de suggestie om eens in de rechterkolom van dit blog te kijken. Ik heb tussen de bedrijven door namelijk ook enkele pagina's toegevoegd die niet direct met activiteiten te maken hebben, onder het kopje
 Ander onderwerp .

Stay tuned.

Ondertussen wens ik de Hollanders veel plezier met hun Kroning en hun Lied. Of niet. Of toch wel. Typisch Hollands...

Cambodia dagkaart

Ik heb weer stempelfeest gevierd afgelopen weekend. Even uit het land stappen en daarna weer terug voor de volgende verblijfsperiode van 3 maanden. Deze keer heb ik gekozen voor een tripje dat in een dag te doen is.   Bestemming Poipet in Cambodia, op 211 km rijden.

Het interessante aan deze grensovergang is dat hij speciaal ingericht is voor eendagsvliegen. Hele Thaise volksstammen wippen hier even bij Cambodia naar binnen omdat gokken er wèl legaal is, in tegenstelling tot Thailand. Speciaal voor die lui en voor expats die hun Thai visum moeten laten bijstempelen, is er de "rechtsomkeert-service": je komt vanuit Thailand eerst in een soort twilight zone terecht, voordat je de Cambodiaanse grenscontrole passeert. Alle formaliteiten voor een soepele terugkeer naar Thailand worden afgewikkeld door de "staff members" van de Immigration eenstreper die het totaalcommando over de hele grenspost uitstraalt. Deze eerste keer zat ik daar wel met een gevoel van spanning, omdat je in een shabby kantoortje belandt, alwaar je je paspoort plus 1500 Baht en een pasfoto moet afgeven aan een loopjongen en vervolgens 20 minuten moet afwachten, in de vochtige tropische hitte.

Maar goed, het liep allemaal vlekkeloos: visum Cambodia, stempel aankomst Cambodia, stempel vertrek Cambodia, en Thaise arrival/departure card compleet ingevuld, zonder dat ik zelf een formulier moest inleveren. Jammer dat ik niet ontkwam aan een Thais mannetje dat het hele traject maar bleef plakken om "behulpzaam" te zijn, om aan het slot van de formaliteiten een fooi van 100 Baht te vragen voor de gezamenlijke loopjongens. Als echte Hollander denk ik dan: de volgende keer vraag ik het visum via internet aan (ik zag die mogelijkheid pas op de avond voor vertrek). Helemaal 2.0: web formulier invullen, pasfoto image uploaden, betalen via credit card, zelf het visum printen en als een speer door de controle, zonder mannetjes als muggen om je heen.   Benieuwd hoe snel dat dan gaat.

In de twilight zone van de grens is voor de eendagsvliegen met geld een glittercasino neergezet, vol met slotmachines, automatische roulettes en meer van dat soort meuk - leuk als het je interesseert.

Voorbij het casino is dan de formele Cambodiaanse controlepost, 

die ik dus niet hoefde te passeren, 

omdat ik alle stempeltjes al binnen de twilight zone gekregen had.