Van deze ouwe krant is het verval inmiddels ingetreden, maar 't resort zelf wordt goed bijgehouden.
De charme van dit floatel bestaat uit het feit dat overal stromend water is, maar geen stroom.
Dat is echter de enige ontbering, want lokaal WiFi internet is er weer wel. Voor het vallen van de duisternis (hetgeen vrij snel gaat) komt het personeel overal de olielampen aansteken. Iedere kamer krijgt er tevens eentje voor binnen. Nou ja, "binnen" - alles heeft open roosters voor de natuurlijke ventilatie, dus je privacy is uitdrukkelijk niet gewaarborgd, en je mag een beetje gaan zitten wapperen met waaiers. Maar dat weet je van tevoren. Dao was weer terug in haar eerste jeugd.
's Avonds romantic dinner by olielight. Eten wat de pot schaft. Klinkt bot, maar was erg lekker.
Na het eten stommelden we weer terug naar de houten hut. Dao was goed voorbereid
en gebruikte een gasstelletje om koffiewater te koken buiten op het balkonnetje.
De rest ging ook ouderwets: het kouwe waswater liep gewoon door de spleten weg, zo de Kwai in.
Het toilet was wel aangesloten op een pijp, maar waar die heen ging wou ik niet weten.
De lucht bleef fris en niet te warm, dus welterusten.
En de volgende morgen gezond weer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten