De aanleg en constructiefase zit erop. Het "thuis wonen" kan nu echt beginnen, temeer daar ik het felbegeerde gele Thaise "huisboekje" (=inschrijving) heb mogen ontvangen op het gemeentehuis. Op een aparte pagina in de rechterkolom houd ik een fotoserie bij van de actuele toestand.
vrijdag 31 maart 2017
Stempels papieren handtekeningen
De laatste maanden zijn we behoorlijk in beslag genomen door tijdrovend papierwerk. Je weet wel, dat extreem frustrerende gedoe in de ambtelijke wereld van akten, dubbel beƫdigde vertalingen, kogelwerende loketten, stempels, meerdere belastingdiensten en kastje naar de muur. Het betekent heen en weer rijden tussen huidig huis, vorig huis en diverse instanties hier en in Bangkok. Het is frustrerend omdat ze altijd meer willen dan je gedaan hebt of bij je hebt. Wat je te horen krijgt aan die loketten - je verzint het niet, maar zij wel:
In de wachtruimte bij de loketten van de consulaire dienst van het Thaise ministerie van buitenlandse zaken is het een continu theater van zuchten, rollende ogen, vertwijfelde gezichten, verongelijkte discussies en hartgrondige verwensingen. Dao zag dat ze achter het loket sorteerbakjes hebben met de labels "Goedgekeurd", "Afgekeurd", en "Voor de zoveelste keer fout". Toch geruststellend dat ik niet de enige ben die meestal wat verkeerd doet in die bureaucratie.
- "Twee pasfoto's meneer"
- "Vermeld de namen van uw (Nederlandse) ouders in Thais letterschrift"
- "U moet eerst een stempel bij een andere instantie halen"
- "U mag niet het woord "COPY" schrijven op de kopie"
- "De nul in het paspoortnummer is foutief vertaald naar de Thaise letter O"
- "Wij willen het originele document zien, geen gelegaliseerde kopie"
- "Dit woord in de vertaling staat te ver naar rechts"
- "Dat is geen originele Thaise geboorteakte, maar slechts een getuigbrief van geboorte"
In de wachtruimte bij de loketten van de consulaire dienst van het Thaise ministerie van buitenlandse zaken is het een continu theater van zuchten, rollende ogen, vertwijfelde gezichten, verongelijkte discussies en hartgrondige verwensingen. Dao zag dat ze achter het loket sorteerbakjes hebben met de labels "Goedgekeurd", "Afgekeurd", en "Voor de zoveelste keer fout". Toch geruststellend dat ik niet de enige ben die meestal wat verkeerd doet in die bureaucratie.
En dan nog zetten de officiƫle stempelaars er altijd bij: "wij aanvaarden geen verantwoordelijkheid voor de inhoud en/of de vertaling; alleen voor de handtekening". En daar moet u het mee doen.
donderdag 30 maart 2017
Haagse Buf draait door
Nu het huis niet zoveel aandacht meer vraagt, kan ik weer tijd besteden aan persoonlijke hobby's. Na een pauze van anderhalf jaar heb ik de apparatuur opgetuigd in de nieuwe studio (annex kantoor) om een vervolgserie "Halfje Retro" programma's op te gaan nemen onder het mom van Haagse Buf 2.0. Als spraakwater heb ik een koele smoothie bij de hand van mango uit eigen tuin.
Je ziet dat een mengpaneel niet groot hoeft te zijn - het gaat erom wat je ermee doet. Naar buiten kijkend besef je dat je letterlijk in een spreek-cel zit, met al die tralies voor het raam. Het ies koeltoer, dit soort beveiliging aan de achterkant van het huis. Ze maken er wèl wat moois van.
Inmiddels is het programma "syndicated" geworden - een mooi woord voor het uitzenden op meerdere radiostations. Inhoudelijk klinkt het nog steeds als een programma voor Radio Centraal Den Haag, maar een ander station streamt het ook (onveranderd) op internet. Hollands Palet zendt zelfs uit op laag vermogen middengolf en soms op korte golf, DAB+ en FM. In stereo ja.
woensdag 8 maart 2017
Zelfwerkzaamheden
In de maand februari zijn op deze tijdlijn geen berichten verschenen omdat we veel papierwerk moesten doen, afgewisseld met faciliteren van de laatste bouwkundige fixes. Het werk van de bouwvakkers was wel te volgen, op de aparte constructiepagina. Nu, in maart, na de meeste verplichte nummers, is er tijd voor detailklusjes die we zelf kunnen doen. Bijvoorbeeld het verven van de stukjes pergola die de timmerlui vergeten waren (want alleen te zien van boven uit de slaapkamerramen).
Of misschien dachten ze "dat doet die vent zelf maar", want ze hadden heel vriendelijk de pot verf achtergelaten na de opbouw van het geraamte op 11 februari (zie constructiepagina).
Afijn, nu is er meer gelegenheid om zelf de tuin wat op te leuken.
Madam maakt niet alleen selfies - ze steekt ook flink de handen uit de mouwen van haar zwarte lingerie, 's avonds achter het huis, uit het zicht van passanten (bouwvakkers).
Abonneren op:
Posts (Atom)