Ein. de. lijk. Na bijna 8 jaar te koop gestaan te hebben, is mijn woning dan nu verkocht. Het hele traject van ondertekening, verhuizing en oplevering kon ik afwikkelen tijdens mijn verblijf in Holland. Oorspronkelijk was ik voor het familie-evenement gekomen, maar ik hoefde alleen mijn vertrek een tijdje uit te stellen. Dao moest wel weer op de geplande datum terug vanwege haar werk. En dat was maar goed ook, want vlak nadat ze vertrokken was, sloeg geheel volgens de wet van Murphy het noodlot toe. (Ik wil geen causaal verband suggereren hoor: Murphy really did it.)
DE WATERLEIDING BEGON TE LEKKEN. TWEE WEKEN VOOR DE OPLEVERING.
Stilletjes drup drup drup van boven uit de meterkast. Hele vloer doorweekt.
Leiding in het plafond gesprongen.
Opgevangen in een bakkie en de verzekering gebeld.
De verzekering regelde een loodgieter. Die kon pas na een week, dus gedurende die tijd heb ik de hoofdkraan alleen in strikt noodzakelijke gevallen kort open kunnen doen. Beetje behelpen. Daarna kwam meneer een bypass aanleggen met assistentie van een timmerman voor het houtwerk. Achteraf bleek dat meerdere buren in de loop der tijd exact hetzelfde euvel gehad hadden.
Precies op tijd klaar voor de verhuizing naar de opslag, want een vast adres heb ik nog niet.
Door al het gesjouw met die dozen en het wegwerken van diverse afgedankte spullen
ben ik zelf overigens wel mooi 6 kilo's afgevallen! Verhuizen is goed voor de lijn!
Nog even een melancholieke blik uit het raam ...
... en de winter kon beginnen.
Dat ga ik allemaal missen later.
