Vandaag weer Boeddha-dag

Op deze speciale Boeddha-dag wandelden een paar klassen van de Thatnaraiwittaya High School naar de Phra That Narai Cheng Weng tempel dichtbij Rajabhat University en Ploy's huis.

Eerst met z'n allen een paar rondjes om de kerk tempel onder begeleiding van gewijde doch best dansbare muziek.

De originele tempel is door de eeuwen heen tot een bijna onherkenbare ruïne verbrokkeld.

Desondanks worden er in de bijgebouwen
en op het terrein regelmatig evenementen
georganiseerd, om geld in te zamelen voor
het onderhoud van dit culturele erfgoed.

Links is de achterzijde te zien;
hieronder de voorzijde.

Binnen werden tijdens een eredienst aalmoezen aangeboden aan de monniken.

Buiten had falang Jelle wel
zin in een gratis colaatje.














Om de hoek had een Thaise bengel
wel zin in een gratis sound check.

HEB IK

IETS

VAN JE

AAN ?!?!

GEEF

LIEVER

GELD !!!!


ouwe vrek

Photo opportunities

Het kleine erf en de oprit naar de carport van Ploy Art krijgen zowat elke maand een grondige herinrichting te verwerken, zodat het landschapje er telkens anders uitziet. Het mannetje dat komt helpen bij het verschuiven van de planten en de sculpturen van hot naar haar moet er ook altijd om lachen, mede omdat-ie er leuk aan verdient. Maar het resultaat is altijd weer artistiek en fleurig.

Voor klanten is het ook vaak aanleiding voor wat kiekjes van de shopping experience.

Bij regenachtig en bewolkt weer, zoals nu, komen de kleuren beter tot hun recht.

Welkom in dit altijd weer pittoreske decor!

Weer een AOW'er erbij

Feestje. Afgelopen zaterdag.   Ruud, Nederlandse expat, is 65 geworden en behoort tot de

gelukkigen die nog precies in de maand van hun 65e verjaardag hun eerste AOW scoren.

(Voor mij gaat die vlieger niet meer op, volgens de nieuwe wetgeving.   Zucht.   Dat heb ik weer.)

Anyway, de sfeer zat er goed in, in het beroemdste Pon Yang Kham restaurant van de hele regio. Het rundvee wordt naast de deur gehouden en geslacht. De steak van volgende week staat 50 meter verderop te schijten en te loeien - hoe vers wil je het hebben...

Wein, Weib und Gelach, zoals de Duitsers zeggen. Bij de steak werd een fruitig regionaal wijntje geserveerd van de Phu Pan montagne (want chateaux hebben ze hier niet).
Deze wijn is afkomstig van de moerbei, die hier goed gedijt. De bladeren van de moerbeiboompjes dienen weer als voedsel voor de zijderupsen die ook in de regio gekweekt worden, doch dit even terzijde.

En na afloop slingerend naar huis.
Da's normaal - dat doen ze allemaal.