Voor monniken is het elke dag oranjedag - en dat heeft niks met Bea & Co te maken.
zaterdag 30 april 2011
Hallo meneer de uil
Waar breng je ons naartoe?
Naar de afwerkingsfase van
Ploy's Art Gallery & Shop?
Eh, ja, een collega kunstenaar ontwerpt en realiseert de reliëfs naast de ingang al.
Rechts komen uilen te zitten,
de "nok hoek" (นก ฮูก).
Links een abstract maar zonnig tafereel.
Zoals je ziet is dit een werk in uitvoering, dus op het eindresultaat moeten we nog even wachten. Stay tuned.
vrijdag 29 april 2011
Songkran - deel 3
Op ons tripje naar Nong Khai op 11 april met de familie hebben we onderweg het dorpje Ban Chiang aangedaan. Het is een belangrijke archeologische vindplaats met een museum (zie Wikipedia), maar onze aandacht werd hevig afgeleid door de lokale festiviteiten voor Songkran. Da's toch veel leuker dan een museum met allemaal gebroken scherven, zeg nou zelf.
De dorpelingen deden ouderwetse groepsspelletjes met een blinddoek om en zo. Op gezette tijden spoot de brandweer een reuzenstraal water over het hele veld.
Maar dat wisten we dus nog niet toen we van de vriendelijk lachende bevolking stoelen aangeboden kregen op de voorste rij. We dachten dat ze die paraplu's hadden tegen de zon (dat is namelijk heel normaal hier). Kijk ze dan lachen onder hun afdakjes...
Het officiële Songkran waterfestival was nog niet eens begonnen en toch was 't al kermis in de hel.
De dorpelingen deden ouderwetse groepsspelletjes met een blinddoek om en zo. Op gezette tijden spoot de brandweer een reuzenstraal water over het hele veld.
Maar dat wisten we dus nog niet toen we van de vriendelijk lachende bevolking stoelen aangeboden kregen op de voorste rij. We dachten dat ze die paraplu's hadden tegen de zon (dat is namelijk heel normaal hier). Kijk ze dan lachen onder hun afdakjes...
Het officiële Songkran waterfestival was nog niet eens begonnen en toch was 't al kermis in de hel.
Songkran - deel 2
Tijdens de natte Songkran rijtoer door Sakon Nakhon was mijn camera al na een kwartier verzopen. Collateral damage -
dat is de prijs die je betaalt om actiefoto's
in de frontlinie te kunnen maken.
Gelukkig viel de schade achteraf mee; een dag later was de camera al opgedroogd en deed alles het weer.
Hier wat foto's die gemaakt zijn door mijn familie terwijl ze hier op visite waren.
Deze zijn van de pitstop om de emmer weer bij te vullen. En onszelf ook, want bij 36 graden krijg je gauw dorst, ook al spettert het water continu om je oren. Tijdens de rijtoer zelf krijg je echt geen kans om ongestoord
bij te tanken...
Dat poeier krijg je ook door Ploy en Alleman aangesmeerd als aanvulling op de plenzen water.
Je stinkt dan de hele dag naar luchtverfrisser,
want het is "lekker geparfumeerd".
Voordat het filmpje begint, nog even een kiekje van andere verschrikkingen onderweg.
FILMPJE !
dat is de prijs die je betaalt om actiefoto's
in de frontlinie te kunnen maken.
Gelukkig viel de schade achteraf mee; een dag later was de camera al opgedroogd en deed alles het weer.
Hier wat foto's die gemaakt zijn door mijn familie terwijl ze hier op visite waren.
Deze zijn van de pitstop om de emmer weer bij te vullen. En onszelf ook, want bij 36 graden krijg je gauw dorst, ook al spettert het water continu om je oren. Tijdens de rijtoer zelf krijg je echt geen kans om ongestoord
bij te tanken...
Dat poeier krijg je ook door Ploy en Alleman aangesmeerd als aanvulling op de plenzen water.
Je stinkt dan de hele dag naar luchtverfrisser,
want het is "lekker geparfumeerd".
Voordat het filmpje begint, nog even een kiekje van andere verschrikkingen onderweg.
FILMPJE !
donderdag 28 april 2011
Regenseizoen blackout
Ze spreken hier van 3 seizoenen: winter, regen en zomer. Eergisteren is het regenseizoen begonnen - niet officiëel maar wel hard, namelijk met een fikse blikseminslag in de stroomvoorziening. BENG! Gelijk de hele stad in 't donker. Bij de eerste de beste bui al !!!
Tot kort daarvoor waren we op een party even buiten de stad, compleet met eten, drinken en karaoke. Ik zat daarbij nog zo te genieten van het onweerspanorama op de achtergrond. Totdat de wind opstak en de gasten zich huiswaarts spoedden. Thuis aangekomen heb ik nog snel een zeiltje over wat zakken cement kunnen leggen en toen viel de stroom dus uit.
Bij het licht van onze mobieltjes heeft Ploy wat kaarsen opgescharreld en aangestoken. Tja, de eerste blackout van het seizoen is altijd een verrassing, net als de eerste sneeuw in 't verkeer...
Tot kort daarvoor waren we op een party even buiten de stad, compleet met eten, drinken en karaoke. Ik zat daarbij nog zo te genieten van het onweerspanorama op de achtergrond. Totdat de wind opstak en de gasten zich huiswaarts spoedden. Thuis aangekomen heb ik nog snel een zeiltje over wat zakken cement kunnen leggen en toen viel de stroom dus uit.
Bij het licht van onze mobieltjes heeft Ploy wat kaarsen opgescharreld en aangestoken. Tja, de eerste blackout van het seizoen is altijd een verrassing, net als de eerste sneeuw in 't verkeer...
maandag 18 april 2011
Boeddha Madurodam
Ieder zichzelf respecterend tuincentrum heeft een ruime keus aan altaartjes voor buiten.
( Zangzaad of pinda's erin gooien is natuurlijk heiligschennis )
Bij de gelovigen thuis kan dat er bijvoorbeeld zo uitzien:
woensdag 13 april 2011
Songkran - deel 1
De hele wereld heeft wel eens gehoord van het waterfestival Songkran. Dat is één van de vele Nieuwjaarsvieringen die hier elk jaar plaatsvinden. Niet Boeddha Nieuwjaar, niet wereldwijd Nieuwjaar, geen Chinees maar Thais Nieuwjaar. Geen oliebollen en vuurwerk, maar water water en nog eens heul veul water.
Ik had het "geluk" om op een pickup truck mee te mogen rijden voor een natte tour door Sakon Nakhon. Na een kwartier was de camera al verzopen. En wijzelf ook.
Bij 36 graden is gewoon water niet zo erg - maar sommige etters hadden voorraden ijswater aangelegd waarmee ze de nietsvermoedende passanten overgoten. Langzaam, in je nek. Gillen.
De blanke falang had wel genoeg isolerend vet op de botten, maar de arme jochies op de truck zaten me toch een partij te bibberen - in de tropische hitte... ongelofelijk.
Wordt vervolgd, want dit gaat drie dagen zo door.
Ik had het "geluk" om op een pickup truck mee te mogen rijden voor een natte tour door Sakon Nakhon. Na een kwartier was de camera al verzopen. En wijzelf ook.
Bij 36 graden is gewoon water niet zo erg - maar sommige etters hadden voorraden ijswater aangelegd waarmee ze de nietsvermoedende passanten overgoten. Langzaam, in je nek. Gillen.
De blanke falang had wel genoeg isolerend vet op de botten, maar de arme jochies op de truck zaten me toch een partij te bibberen - in de tropische hitte... ongelofelijk.
Wordt vervolgd, want dit gaat drie dagen zo door.
* * * * *
zondag 10 april 2011
Knorr Picture Spot
Ga je naar Vientiane (Laos),
zie je dat een betoverend Boeddhistisch tempelcomplex zoals Pha That Luang gedegradeerd wordt tot een soort Disneyland doordat er overal van die frisse kleurige reclame bij gezet is.
Ingewikkeld
Voor jonge Boeddhisten is het aantrekken van de werkkleding ingewikkeld monnikenwerk.
Het is een soort religieuze dienstplicht: je moet minstens een week zo in het klooster doorgebracht hebben.
Het is een soort religieuze dienstplicht: je moet minstens een week zo in het klooster doorgebracht hebben.
dinsdag 5 april 2011
vrijdag 1 april 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)