De Coyote Club

Gisteravond tegen elven was het op zich al een supergeslaagd avondje uit met een collega van Ploy: eten in een Thais tuinhuisje bij een restaurant buiten de stad en dessert in een hotel in de stad met karaoke, toen de dames speciaal voor mij nog wel een extra kers op de taart wilden doen. Nou had ik al vaker 's avonds door de stad Sakon Nakhon gereden en meestal kon je er een kanon afschieten. De Isaan-regio is de Achterhoek van Thailand. Toch wisten de dames best waar de nachtelijke hotspots waren. Ze wilden Jelle wel eens de Coyote Club laten zien, met lekkere danseresjes. Ploy wilde me gewoon happy maken - niet dat ze dat zelf niet kan, maar als extraatje is het voor iedereen leuk en de drempel is laag. Laat ik het in Finkers-Engels zeggen:

 The stoplight changes to red
 and it switches to green,
 in bustling downtown Sakon Nakhon
 is always something to seen.

P.S.   De DJ van de Coyote Club had mijn leeftijd perfect ingeschat want met een brede grijns zette hij, tussen het Thai-repertoire door, de Eagles op met Hotel California, en even later Desperado. Fooiwaardig.

Einde semester

In de laatste week van het schoolsemester worden nog wat openstaande taken afgerond, zoals het inleveren van werkstukken. Wie laag gescoord heeft, krijgt nog één kans om toch op een voldoende te komen door een extra taakje te doen. Dat kan zijn: een liedje zingen, een vlek op de vloer wegboenen of een gesprekje in 't Engels voeren met falang Jelle.

Als er dan nog tijd over is op de laatste dag, mogen ze een act opvoeren - hier een stukje van een dansje met als muzikale begeleiding een sissend mobieltje. Je ziet trouwens ook dat de banken kennelijk niet bedoeld zijn om op te zitten. FILMPJE:

Er is voor mij ook een bijbaantje (of bezigheidstherapie) in het vooruitzicht: de groep leraren Engels zou het wel leuk vinden om mij mee te laten doen met de "English Club". Dat zijn informele uurtjes waarin echt Engelstalige personen conversatie voeren met de scholieren. Het is geen probleem dat ik Hollander ben, het gaat er gewoon om dat het geen Thaise leraren zijn. Ben benieuwd. Ze hadden nog wel meer bezigheden voor me in petto, maar ik kan nu geen lange-termijn toezeggingen doen. Bovendien: ik was toch gestopt met werken ?!

Tripje Khutnakham

Khutnakham is het regionale centrum van Sakon Nakhon voor artistiek handwerk. Daar kun je allerlei soorten kunst en decoratie tentoongesteld zien en ook hoe het gemaakt wordt.







Kleurrijke schilderijen, aardewerk, geweven katoenen stoffen met de natuurlijke indigo-kleur, borduurwerk en vazen zijn er allemaal te koop.

Tripje Nong Khai

Zaterdag zijn we met z'n vieren (Ploy, Toy, Yo en ik) naar Nong Khai geweest, aan de Mekong rivier op de grens met Laos. Heel toeristisch en ontzettend druk omdat er toevallig ook een Red Cross tentoonstelling alias markt aan de gang was.

Een van de winkeltjes in de galerij was een paradijsje voor de dames. Het liefst hadden ze het hele zaakje compleet mee naar huis genomen om te gebruiken als inloopkast.

Groeten op de radio

De meesten weten dat ik dertig jaar geleden DJ geweest ben op de radiopiraten en zodoende wereldberoemd was in heel Den Haag. Zondagmiddag had Ploy de groeten aan mij laten doen op het lokale Thaise station Sogo Soko Radio, 87.50 MHz. Ze kende de presentatoren als collega's uit het onderwijs en liet ze wat dingen in het Engels zeggen. Ze hebben een half uur lang tussen de muziek door lekker zitten ginnegappen over wat ze nou moesten zeggen - Good morning of Good afternoon en zo. Greetings to mister Jellè from Hollènd!  Ze kenden Ploy en wisten al dat ze een lekkere buitenlander (falang) gescoord had, dus ze riepen dat vele Thaise mannen depri waren omdat ze ernaast gegrepen hadden bij Ploy. Lachen gieren brullen - toen ik zelf nog DJ was heb ik nooit zo goed begrepen wat er leuk aan was om de groeten te doen aan iemand die naast je op de bank zit. Nu weet ik 't.

Thanks to Mr. Weerapon and Mr. Uwei Chai for their piece of entertainment!

Groepsfoto - Making Of

Dit klasje was op schoolreisje naar een centrum voor handgemaakte kunst in Khutnakham.
Luister dan: ze kakelen letterlijk TokTokTok bij het maken van een groepsfoto! FILMPJE:

Sing a song, Ploy

Karaoke en Sing-a-Song zijn razend populair. Iedereen die een beetje kan zingen, mag op het podium komen optreden. Hier een stukje Ploy in duet met de muzikanten die in een restaurant voor de sfeer zorgen. (FILMPJE van 4.6 MB opgenomen met een simpele toeristencamera.)

 

Lijfstrafjes en ritueeltjes

Best wel relaxed, maar tegelijk een gedisciplineerd sfeertje op High School. Netjes buigen voor de leraren, handjes vouwen en op de knieën op de plavuizen bij het inleveren van papieren en zo. Wie veel te laat komt of zijn huiswerk niet gemaakt heeft, krijgt een paar zwiepers met de vliegenmepper op beide handpalmen, of billenkoek met een bamboestokje. Bij een paar van die bengels knipte ze zelfs een paar plukken haar van hun hoofd! Moesten ze dat zelf ook nog bij elkaar vegen en verderop in de vuilnisbak gooien. Toch is dit geen gevalletje voor Amnesty International hoor, maar zuiver symbolisch en opvoedkundig bedoeld. De hele klas ligt wel gewoon in een deuk als de vliegenmepper plots krak zegt.

P.S.1  Ben benieuwd wat Ploy gaat doen als ik ooit eens vergeet de planten water te geven -

P.S.2  Kan wel vijftig jaar duren voor ze beginnen aan een "scholierenstaking" hier -

Kennismakingsdag op school

Op de Thatnaraiwittaya High School, waar Ploy kunstlerares is, was er op 8 februari een kennismakingsdag georganiseerd voor eigen leerlingen en die van andere scholen.
Uiteraard met wat gezellige toespraken, muziek en Thaise dansuitvoeringen.

Zij aan zij werden daar in tentjes en kraampjes de verschillende vakken gepresenteerd.

Hier een bekend stelletje in het stalletje van de speciale kunst.

Kijk ze dan
rijen dik in aanbidding
om handtekeningen vragen...

... op het presentielijstje dat iedereen volledig ingevuld moest inleveren aan het eind van de dag.

Nee dit is niet de slagersvakschool bij de productie van kikkerbilletjes, maar het vak biologie.


Ook hier veel belangstelling...

...van vliegen en scholieren.

Fruitbewerking is ook een vak op High School.

Jajaja, laat de kids van het basisonderwijs maar denken dat het EEN groot karaoke-feest wordt op High School.

Ploy kunst in de maak

Even een monnik in de grondverf zetten

en voormalig koning Rama 5 een kwastje geven



Een van Ploy's specialiteiten is het maken van reliëfs van Bekende Thailanders (BT'ers)
zoals monniken en koningen. Zwart op oud hout met koperkleurig accent.

Griezelgarnalen

Waarom vinden we gefrituurde krekeltjes eng, maar garnalen niet? Volgens mij omdat we ze meestal gepeld en gewassen uit het plastic knippen.
Dat wordt wel anders als die arme wezentjes je met hun reebruine oogjes aankijken vanaf hun schaaltje, als je ze met je blote handen moet onthoofden, als je het loopwerk en de antennes er zelf nog af moet slopen en de staartvin ook.
Het is dat ze zo lekker zijn, anders had ik ze gewoon zeekrekels genoemd. Sambal bij?

Knisperende krekeltjes

Op de kermis van het Rode Kruis in Sakon Nakhon had je de gebruikelijke attracties zoals loterijen, popconcerten, agrarische tentoonstellingen, kledingstalletjes, veel geschreeuw en zo.

Maar ik moest toch echt wel even een kiekje maken van dit tafeltje waar je kraakvers gefrituurde krekeltjes kon kopen. Vlak voor je neus levend uit hun kooitje geschept en vervolgens in de kokende olie gekieperd.

Een glaasje voor 25 eurocent. Sambal bij? Net Crunchy Frog, maar dan anders.