Half October 2010 klikte het letterlijk tussen Ployratda en mij, op een Social Networking site die minder bekend is in Nederland (tagged.com, net zoiets als facebook). Aan haar profiel was duidelijk te zien dat zij een kwaliteitsvrouw is: lerares handvaardigheid aan een middelbare school
(in overheidsdienst) en ook privé een getalenteerd kunstenares. Eerst een paar weken dagelijks met de webcam gechat op Skype, en vervolgens besloten om elkaar live te ontmoeten.
Zo gezegd, zo gedaan. Ook in persoon klikte het meteen. We blijken op hetzelfde punt in het leven te staan: succesvol gewerkt, allebei alleen (ze is weduwe), en nu de vraag hoe je verder van het leven gaat genieten, als je eind vijftig bent en wilt stoppen met werken. Nou, samen dus.
Twee weken lang druk, druk, druk.
In statig tenue naar een klassiek concert op de Mekong rivier:
In een Boeddha-tempel in de regio, met enkele van haar leerlingen:
Overal waar ze karaoke hadden (elk restaurant dus):
En bij het maken van kunst in de voortuin: